dayanamazsın gibi gelir ama gene de yaşamaya devam edersin...

ne mutlu herşeyi unutup yoluna devam edebilene.
hiç yaşanmamış gibi davranabilene,
acı ve hüzünü geride bırakabilene ne mutlu.
ne mutlu gözyaşlarını çorbasına katıp sofrasında içebilene.
kırılan kalbini onarabilene,
gülmeyi hatırlayana ne mutlu.
ve ne mutluki hepsi yalanmış diyip kabullenebilene.
yeni birilerini sevene,
tekrar sevilene ne mutlu...

dayanamazsın gibi gelir ama gene de yaşamaya devam edersin...

ben krallar kralı ozymandias'ım.

depresyonun derin çukurunda kıvranan dostlarım.
işini, eşini,sevdiklerini kaybetmişler.
yakınlarının ölümüne tanıklık etmişler.
terkedilenler. alkolikler. deliler. yetimler. fakirler.
sefiller. çirkinler. ucubeler. açlar. hastalar. sakatlar...
bu dünya üzerinde amaçsız ,anlamsız yaşamını sürdüren tüm insanlar.
içinizdeki derin hüzünü anlıyorum.
acınızı,nefretinizi paylaşıyorum.
kalbinizdeki kırıklığı bende taşıyorum.
çaresizliğin vermiş olduğu duyguları kemiklerime kadar hissediyorum.
artık tepki bile veremeyen beyninizi okuyabiliyorum.
kabullenmişliğin verdiği boşlukda bende sizinle beraber yüzüyorum.

ben krallar kralı ozymandias'ım.

Deli Dünyada

Etrafımda hep tanıdık yüzler,
Yıpranmış yerler, yıpranmış yüzler.
Aydınlık ve erken günlük yarışları için,
Hiç bir yere gitmezler.
Gözyaşı gözlüklerine dolar,
İfade yok , ruhlar yok.
Çevirdim kafamı, kederimde boğulmaya,
Yarın yok, yarın yok.

Bir tür eğlence buldum bunu,
Bir tür keder, üzüntü.
İçinde olduğum rüyalar,
En iyileriydi, şimdiye kadar.

Sana söylemek zordu bunu,
Hem, üstelemek zordu.
Daireler içinde döner insanlar,
Buradalar,
Deli dünyada,deli dünyadalar.


Çocuklar bekliyor güzel günleri,
"Mutlu yıllar", "iyiki doğdun".
Her çocuk anlıyor, oturup dinlemeyi,
"Oturup dinlemeyi".

Okula gittiğimde ürkektim,
Kimse bilmedi beni.
"-Öğretmenim söyle ödevimi!"
"Gör beni, gör yüreğimi!"


Bir tür eğlence buldum bunu,
Bir tür keder, üzüntü.
İçinde olduğum rüyalar,
En iyileriydi, şimdiye kadar.

Sana söylemek zordu bunu,
Hem, üstelemek zordu.
Daireler içinde döner insanlar,
Buradalar,
Deli dünyada,deli dünyadalar.

credence

deserted again.
you speak to me through the shadows.
walking in closed rooms, using cold words.
captured by the night.
the yearning escapes from my embrace.
strange silhouettes whisper your thoughts, scream your sadness.

and they all turned away, unable to face more of this death.
credence in my word.
written in dust, tainted by memories.
i confess my hope, recognize my loneliness.
your laughter weeps the truth.
push me into the corners.
confirming the epitaph of my soul
and displaying the once unknown karma.

gene ve gene

geçici zaferlerle gün geçer ancak.
dün nası mutluysam bugün de o kadar mutsuzum.
gerçekten beni iyi hissettirecek şey bunlarmı,dersleri vermem mi?
işimde yükselmek zengin olmak mı?
sağlıklı olmak mı?
almak istediklerimi almak mı?
güzel ve anlayışlı bir sevgili mi?
hiç sanmıyorum.
kaybettim.

üzgünüz aradığınız kişi artık ölü

şuan şu dakika ölsen kaç kişinin umrunda olur? yada onu bırak haberleri olurmu? ailen öğrenir. çalıştığın şirket arar belki niye işe gelmedin diye sonra öğrenirler.ordan gelse bikaç kişi cenazeye, sonra 3-5 arkadaşın öğrense şans eseri. okadar. umarım senin okadar değildir. severdik ya derler arkasından,iyi çocuktu. kendi halindeydi. falan filan.
harbi öyle bişe olunca arayıp haber etmek gerekirmi acaba. mrb malum kişi öldü,bekleriz diyede çağrılmazki kimse.
hayır diyelim malum şahsın çaldı telefonu, kim bakar misal? ne der? msj geldi diyelim ne cevap yazar msjı gören kişi.
üzgünüz aradığınız kişi artık ölü diye otomatik msj iyi olurdu aslında.
yada msn ine biri msj atsa. sonsuza kadar öyle cevaplanmayımı bekliycek o? senin öldüğünden habersiz biri nbr ya görüşemiyoz öldünmü kaldın mı dese mesela. hem öldüm hem kaldımı kim diycek geri? resimlerin hep kalırmı feysbuk hesabında. yada açtığın bi bloğunda.o karmaşada yada üzüntüde kimin aklına gelirki bunlar.
öldükden sonra bunlar seni ilgilendirmez tabi. hiç bişey ilgilendirmez. sen diye bişe kalmadığı için belkide.
genede düşünüyo insan tabi.

ne yazayımki şimdi

harbiden ne yazayım, sen söyle. okuycaksan yazayım. duymak istediklerini yazayım. iyi hissedeceksen yazayım. zaman geçireceksen yazayım. unutacaksan yazayım. seveceksen yazayım. özlüyeceksen yazayım. ama dersen ki yazma ben genede yazayım. senin için değil birazda kendim için yazayım. ağlamak için yazayım. bitmeyen aylar, yıllar gibi geçen dakikalar için yazayım. aynı şarkıyı defalarca dinlemek için yazayım.

daha iyi biri olmak isterdim.
daha yakışıklı veya daha güçlü biri olmak isterdim.

şuanki ben değilde başka biri olmak isterdim.

insanların beni sevmesini isterdim.

gerçekten veda edebilmeyi isterdim.

yüreğimden söküp atmayı isterdim.

beni sevecek birilerini inan şuan yanımda isterdim.

yalnız başıma ölmekden korkmamayı isterdim.

kopyanın kopyası gibi gelen şu hayatta beni tekrar yaşama tutunduracak birşeyler isterdim.

güvendiğim herşeyin gözümün önünde eriyip gitmemesini görmek isterdim.

çok şey istiyorum...

iyi bir şeyler olsun.

Eğer varsan orda biyerlerde,ve duyuyorsan bu dediklerimi, ben kendim baş edemiyorum, bana baş edibilecek gücü ver...