üzgün adam

üzgün bir adam varmış. o kadar üzülür okadar üzülürmüş ki üzüldüğüne bile üzülürmüş. kimseyle konuşmak istemezmiş. iş yerinde üzgün yolda üzgün evde bile üzgünmüş. arkadaşlarının arasında üzgün ailesinin yanında üzgünmüş.dünyanın en kederli en mutsuz insanıymış. sonra bir sabah uyanmış ve neden üzgün olduğunu unuttuğunu farketmiş.üzüntüsü mü onu, omu üzüntüsünü var etmiş bilememiş...