Kafama bir silah dayayın ve duvarları beynimle boyayın

ulan bi mahkemeye verilmediğim kalmıştı.zaten bir şeyler iyi gitse şaşardım.o değil niye mahkemeye verildiğimi de bilmiyorum. kredi borcundan mı acaba? izmitteki aidat borcu desen onu ödedim bitti. neyse yarın ariyip sorayım adliyeyi neymiş. temmuzun 30 unda duruşmaya çağırmışlar,bide işin yoksa bunla uğraş şimdi öff ya. annem zaten ortalığı velveleye verdi hemen. ne borcu niye öyle yaptın niye ettin. sanki keyfimden yaptım, para yok pul yokdu neyle okuduk. bide üstelik bugün mağaza toplantısı vardı.9 da bi girdik 4 buçukda çıktık. sonra bide rapor yaz. tam beynim sikildi,başımın ağrısından ölüyorum. bune ulan dedim napıyorum ben.siktiri boktan insanlarla siktiri boktan işlerle yalandan uğraş dur.başkasının sorumluluğu olmasa üstümde 10 kere kaçıp gitmiştim bi yerlere. ama annem babam soğulsun ki koca bir yük bıraktılar sırtıma. sağolun. kendimden başka herkes için yaşıyorum.

*çok daraldım çok...