bugün nerdeyse 2 senedir görüşmediğim ama 6 sene boyunca her allahın günü görüştüğüm anamdan babamdan çok gördüğüm arkdaşlarımla görüştüm. hiç bişe değişmemiş gibi caddede gezdik güldük eğlendik kağıt oynadık "way be ne karılar var" dedik. içtik sıçtık vs vs :) deniz nişanlanmış,hakan ilaç mümessili olmuş araba vermişler- sağolsun eve bıraktı-selçuk dubayiden dönmüş,seras yeni işe girmiş,kız terketmiş 1 senedir bunalımdaymış,erselde iyiydi kendine gelmiş gibiydi.falan filan.önce bi dediler nerdesin la öldü biliyoduk seni diye ama sonra yada gel lan tamam dediler. kilo almışın dediler. göt göbek yapmışın he öle oldu dedim. işi sordular, okulu, releyşın şipleri vs vs. onlar sordu ben anlattım,ben sordum onlar anlattı. başım ağrıdı biraz güneşin altında dolaşmakdan kalabalıkdan insanlardan. ama iyiydi gene,evet iyiydi. sosyalleşmek güzel bişe. tıka basa dolu havelka, benzin ,tiki gençlik, yarura hatunlar, şampiyonlar liginde gibi hissettim bian kendimi. ben bayadır dışarı çıkmıyomuşum. hepsi aynı gün bünyeye girince 1 aylık anı depom doldu sanki.eh buda bi 3 ay daha yeter bana.
* insan kendine kısıtlar koymamalı,bir şeyleri yapmak/yapmamak için zorlamamalı.ya yürekten geldiği için bırakmalı yada artık uğraşmakdan sıkıldığı için başlamalı...
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder