The Drapery Falls

cuma günü serbest kıyafet olmasına rağmen ibiş gibi gömlek kumaş pantolon giyip işe gittim. içeri girince durumu farkettim ama hiç bozuntuya vermedim. oturdum bilgisayarı açtım.ne iş diye soranlara"yaw düğün var oraya gidicemde akşam" dedim. hı dedi herkeş, ama bence yemediler. :P

nası geçicek bugün diye dediğim hergün eninde sonunda geçiyo,aylar su gibi akıyo. annem katara gidiyo ablamın yanına 1 ay yok. ütü mütü yemek falan vs vs. acil bir sevgili yapmam lazım gelsin yemek yapsın. yoksa acımdan ölürüm.evide bok götürür. insanların varlığını yavaş yavaş unutuyorum. onlarda beni unutuyo. şu internette olmasa zaten kimsenin kimseden haberi yok. turkcell bile msj atmıyor artık. inception a gittim güzel film. uzun zamandır izlediğim en iyi filmlerden biriydi. bayadır içkide içmiyorum. en son 1 ay önce emrelerde balkonda rakı içtik. iş ev derken çıkmaya çıkmaya dışarlar gene bi korkutucu gelmeye başladı bana. evime gireyim keyfime bakayım modundayım. annem yok evde. dayımlara çocuk bakmaya gitti. tavuk aldım onu yapayım bare.şimdiden alıştırayım kendimi 1 hafta sonra yok. of napacam hacı ya. nerden bulam ben birini şimdi. tanış, tanı, eve getir. hazır yapılmış sevgili yokmu civar illerde... :)

Please remedy my confusion
And thrust me back to the day
The silence of your seclusion
Brings night into all you say

Pull me down again
And guide me into pain

I'm counting nocturnal hours
Drowned visions in haunted sleep
Faint flickering of your power
Leaks out to show what you keep

Pull me down again
And guide me into...

There is failure inside
This test I can't persist
Kept back by the enigma
No criterias demanded here

Deadly patterns made my wreath
Prosperous in your ways
Pale ghost in the corner
Pouring a caress on your shoulder

Puzzled by shrewd innocence
Runs a thick tide beneath
Ushered into inner graves
Nails bleeding from the struggle

It is the end for the weak at heart always the same
A lullaby for the ones who've lost all reeling inside
My gleaming eye in your necklace reflects stare of primal regrets
You turn your back and you walk away never again

Spiralling to the ground below
Like Autumn leaves left in the wake to fade away
Waking up to your sound again
And lapse into the ways of misery